Onmacht of is er toch iets mogelijk?

Bij problemen in relaties hoor je nogal eens: Je moet wel allebei iets willen veranderen anders lukt het toch niet. Dit lijkt zo’n waarheid als een koe, maar toch is het niet helemaal waar naar mijn idee.
In onze wereld heeft alles wat er gebeurt invloed op het grote geheel. Ik vind het heel leuk om met de kleinkinderen steentjes in het water te gooien. Zij vinden dat ook prachtig. Je ziet een kring en nog een en nog een. De steen brengt een aantal veranderingen te weeg in het water die zich ook weer voortplanten.
Zo heeft mijn zoon met mijn kleinkinderen voor het eerst weer een lange rij dominosteentjes achter elkaar gezet om vervolgens één steentje aan te tikken. De kinderen waren verrukt van het resultaat. Hoe die steentjes achter elkaar in een lange golfbeweging om vielen.
Het is mijn interessegebied om te bekijken hoe in ons lichaam alle systemen met elkaar samenwerken. Als je je daar een beetje in verdiept, loop je over van verbazing als je ziet hoe sterk alles met elkaar verbonden is Stel dat iemand bijvoorbeeld bewust ontspanningsoefeningen gaat doen waardoor de spanning in de spieren minder wordt. Het zou zomaar kunnen dat de ademhaling rustiger wordt, dat de bloeddruk lager wordt, dat zijn darmen beter functioneren en dat hij zich prettiger gaat voelen.
Zo is het ook met onze relaties. Stel dat iemand zich ergert omdat de kinderen niet helpen met de afwas maar daar nooit duidelijk over is. Als die moeder een duidelijke afspraak maakt verandert er een heleboel. Zij heeft minder frustratie en meer ruimte om iets anders te doen, de kinderen krijgen wat meer verantwoordelijkheidsgevoel. En mogelijk gaan ze ook nog met elkaar onderhandelen als het niet uitkomt. Misschien vragen ze hun vader zelfs een keer om uit te helpen. Dit is een eenvoudig voorbeeld. Maar door die ene daad komt er bij de anderen van alles in beweging.
Het boek Grenzen van Townsend geeft een mooi voorbeeld. Het is weliswaar een Amerikaanse succes story, maar toch! Een vrouw laat iedereen over haar grenzen gaan, haar werkgever, haar man haar kinderen en de mensen van haar kerk. Zij gaat zien dat dit misschien heel nobel is, maar toch niet verstandig. Zij gaat dapper haar grenzen aangeven. Haar man krijgt meer respect voor haar, haar zoontje wordt aangepaster, haar dochtertje krijgt meer ruimt en wordt veel opener, in de kerk kan ze haar eigen keuzes maken en op het werk krijgt ze zelfs een hogere functie , nu ze niet meer de karweitjes van collega’s op knapt. Kortom het handelen van een persoon geeft een groot aantal kringen in het water.