Veerkracht

Noodgedwongen ook thuis , zoals iedereen nu, had ik ruimte om de tv-programma’s te kijken die al een tijd opgenomen waren. Daaronder waren een aantal master classes van Erik Scherder uiteraard, die ik altijd graag zie.

Maar er is ook een documentaire serie over Beatrix als koningin. Het koningshuis heeft me altijd wel geïnteresseerd. Ik vroeg me dan altijd af hoe het is om op zo’n plek geboren te worden. Het klinkt allemaal leuk natuurlijk. Je bent rijk. Je hebt nooit geldzorgen. Qua hobby’s kun je waarschijnlijk kiezen wat je maar wilt. Je kunt paardrijden, muziek maken leren skiën en ga zo maar door.

Maar het lijkt mij helemaal niks. Je hebt geen vrijheid. Je wordt vanaf je geboorte in de gaten gehouden. Je hoeft het niet in je hersens te halen om eens wat uit te spoken, omdat het in alle kranten komt. En als kroonprins of prinses staat je toekomst eigen lijk al vast. Stel je voor dat je stottert zoals de koning van Engeland in de oorlog. Wat een ellende.

Toen ik dus zo naar het verhaal over Beatrix zat te kijken kreeg ik diep respect voor haar. Wat heeft zij veel voor de kiezen gehad. Om te beginnen een stel ouders die het elkaar echt niet gemakkelijk hebben gemaakt. Dan een gehandicapt klein zusje, dat meestal meer aandacht nodig heeft dan gemiddeld. Vervolgens een gebedsgenezeres in huis die de gang van zaken bepaalt. En dat terwijl je zelf in de middelbare school leeftijd bent en dus langzaam wat onafhankelijker gaat denken. Weten dat je voorbestemd bent om Koningin van Nederland te worden, wat het ook mag voorstellen.

Vervolgens verliefd worden op een schat van een man die per ongeluk Duitser is in een naoorlogse periode. Je vader , waar je gek op bent blijkt bij nader inzien enorm bedrog te plegen in financiële transacties. En tenslotte , als je ingehuldigd wordt als koningin , moeten ze je niet. De stad Amsterdam is bij de inhuldiging één groot rookgordijn en één grote demonstratie.

O ja en dan is het nog lang niet voorbij. Na drie jaar regeren met drie zonen in de puberteit wordt Claus ernstig depressief. Haar steun valt weg en ze zit met grote zorgen om hem. En tenslotte als alles in een rustiger vaarwater is, overlijdt één van haar kinderen. Alleen dat laatste al gun je toch geen enkele ouder.

Diep respect voor iemand die de veerkracht heeft om daar op een goede manier uit te komen. Maar ook voor het geduld en de vasthoudendheid. Want ik zag dat ze echt heeft nagedacht hoe ze de stad Amsterdam weer opnieuw voor zich kon winnen. Zo gemakkelijk zou je kunnen denken. Dat ze het zich uitzoeken , die mensen die zo tegen me tekeer zijn gegaan.

Maar het bracht me ook een beetje bij deze tijd.

Tegenslag kan je ook sterk maken. Dat zie je aan haar. En wij kunnen deze tijd ook gebruiken om na te denken hoe we het eigenlijk willen. En met geduld en vasthoudendheid en creativiteit hier mooie en goede dingen uit halen. En daarmee doe ik niets af aan de angst en spanning en ellende , want die is er gewoon.