11-06-2023
Jaren geleden was ik eens bij een lezing van iemand die als redelijk geleerd bekend stond. Hij vertelde een serieus verhaal en beweerde op een gegeven moment dat de onderkaak gespleten is. Nu heb ik geneeskunde gestudeerd en word ik dus geacht daar verstand van te hebben. Maar niets in mij zei: daar klopt iets niet. De onderkaak is namelijk gewoon één geheel. Tot hij zei: Jongens ik wilde testen of jullie voetstoots alles aannemen. Ik vertelde een onwaarheid. Toen dacht ik: lieve help, wat laat ik me gemakkelijk om de tuin leiden omdat hij zogenaamd een autoriteit is.
Onlangs reageerde ik zo ongeveer het tegenovergestelde. Ik lette niet op bij het parkeren en vloog tegen de auto van de buurman aan die vervolgens tegen een andere auto aanreed. Die laatste was van een jonge jongen bij ons uit de straat die ik niet zo heel goed ken.
Och arm, dacht ik : Wat vervelend voor dat jong. Heeft hij natuurlijk eindelijk voor het eerst een goedkope tweedehands auto kunnen kopen en nu rijd ik daar een deuk in.
Nu was het ook vervelend voor hem. Maar mijn inschatting was volkomen fout. Hij bleek een nieuwe lease auto te hebben van één maand oud. Nu heb ik ook nul verstand van auto’s , maar mijn conclusie was ook behoorlijk voorbarig.
Dat leert me toch om voorzichtig te zijn in mijn oordeel. Zoveel dingen lijken volkomen vanzelfsprekend, maar zijn het bij nader inzien toch niet zo erg.
Zo waren we eens op bezoek bij een oude mevrouw, die heel actief was in de kerk en zo in contact was gekomen met mijn man.
Zo ongeveer het eerste wat ze zei was: Ik ben twee keer gescheiden en 3 keer getrouwd. Haar laatste man was niet lang daarvoor overleden tot haar groot verdriet.
Ze keek daarbij met een gezicht van: Vertel me maar, hoe fout ik het allemaal gedaan heb.
Maar toen ik haar verhaal hoorde had ik alleen maar diep respect voor die vrouw.
Wat bleek? In haar eerste huwelijk was ze op een gegeven moment zwanger van het vierde kind. Haar man zei toen doodleuk: Of je laat het kind weghalen of ik ga bij je weg.
Dat betreffende kind is inmiddels van middelbare leeftijd.Het speelde dus in een tijd waarin scheidingen weinig voorkwamen.
Zij koos voor haar kind en kwam met vier kinderen en heel weinig middelen op een flatje terecht waar ze met heel veel steun van familie maar net kon rondkomen.
Haar tweede man besloot na zoveel jaar dat hij toch meer voor een ander voelde en ging er ook van door.
Gelukkig ontmoette ze later een lieve man die haar heel veel vreugde heeft gegeven en waar ze mooie jaren mee heeft gehad. Dat was haar ondertussen wel gegund.
Het fijne was dat haar jongste zoon heel mooi gesproken heeft bij de crematie van deze man. Ze was terecht heel trots op hem.
Deze vrouw werd veroordeeld door anderen en waarschijnlijk ook door zichzelf. Iemand die nu gaat scheiden zal dat veel minder hebben. Zoveel factoren zijn van invloed op ons oordeel. Het is goed om daar bewust van te zijn en er rekening mee te houden. Maar waarachtig niet eenvoudig, gezien mijn reactie op de bewering over de gespleten onderkaak.