In een boek over communicatie las ik dat we zo heel erg de neiging hebben anderen altijd vanuit onszelf te bekijken. Ik bedoel : Als ik geniet van een romantische film met een happy end kan ik zomaar stomverbaasd zijn dat een ander daar helemaal niets aan vindt. Ik weet nog dat ik ooit helemaal onder de indruk was van de film : As it is in heaven. Ik schafte de dvd aan en ging hem bekijken met een paar mensen die hem volgens mij ook prachtig vonden. Niets was minder waar tot mijn grote teleurstelling. Wat ik er allemaal in zag zagen zij er dus duidelijk absoluut niet in.
Inmiddels ben ik wel wijzer geworden. Het is me duidelijk dat mensen heel verschillend in elkaar zitten. Ook moet je erg je best doen om goed te luisteren om er werkelijk achter te komen wat de ander vindt en wat hij voelt en wil.
Als we in moeilijke of angstige situatie komen hebben we de neiging tot fight flight or freeze oftewel vechten vluchten of bevriezen zowel lichamelijk als geestelijk. Maar we doen dat op tal van verschillende manieren. En het kan je soms wel erg veel moeite kosten de manier van de ander te ontdekken. Die staat vaak ver van je af en kan je ook enorm triggeren tot eigen beschermings strategieën.
Bijvoorbeeld kan iemand erg uit de hoogte worden als hij zich onveilig voelt. Een soort trotse houding van : ik heb de wijsheid in pacht. In het contact gaat dat de ander irriteren of hij gaat zich heel klein voelen. Allebei geeft afstand.
Ook komt het voor dat zo iemand zich terugtrekt en je het gevoel hebt alsof er een muur tussen komt zonder dat je door hebt waarom. Geen fijn gevoel.
Of dat elke keer als iemand zich heel onveilig gaat voelen hij de neiging krijgt in woede uit te barsten. Je kunt zomaar heel angstig worden of in de tegenaanval gaan waardoor de boel escaleert. Ook dat leidt tot verwijdering.
Je ziet ook wel dat iemand ter plekke poeslief blijft maar zijn frustratie op een ander plek uit, waar het wat veiliger is. Dat geeft heel veel verwarring. Zo van: wat heb ik in God s naam fout gedaan.
Of dat je ineens de volle laag krijgt met kritiek om iets heel onnozels waarbij een zelfde soort reactie ook tot strijd leidt.
Als je erachter kunt komen welke patronen mensen om je heen vertonen kan dat erg schelen. Het is lastig omdat het niet je eigen patroon is. Maar wel erg de moeite waard. Het gaat blijkbaar vaak niet om jou maar om een gebeurtenis die de ander heeft gefrustreerd. Als je dan het patroon herkent is het een stuk gemakkelijker om uit de strijd te blijven en elkaar een hoop ellende te besparen. Mocht het ook nog lukken om zo’n patroon met elkaar te bespreken dan is dat natuurlijk het allerbeste. Maar dat kan nog weleens veel tijd kosten.