acceptatie

 

In deze tijd zit je elkaar natuurlijk nogal op de lip met je huisgenoten. Nu zijn wij met zijn tweeën in een redelijk groot huis. Dus je kunt je nogal ruim bewegen. Maar ik kan me voorstellen dat die situatie regelmatig anders is als je wat kleiner behuisd bent.

Dat bracht me bij de gedachte dat er zoveel dingen zijn die je waarneemt bij anderen waar je eigenlijk niets van begrijpt.

Ik herinner me dat ik ooit op de HBOV met collega’s praatte over eigenaardigheden van ons en onze partners.

Zo vertelde iemand dat haar man altijd de neiging had om laden open te laten staan. Daar kun je natuurlijk de nek over breken. Zij had dan ook al diverse keren geprobeerd hem tot ander gedrag te bewegen maar zonder resultaat.

Ze vertelde dat ze zelf weleens de neiging had om een schop tegen een van de banden van de auto te geven tot grote ergernis van haar man. En zij vond: Nou en, waar maakt hij zich druk over.

Ik heb dat ook wel als ik naar mezelf kijk.

Toen we pas getrouwd waren hadden we nogal wat planten. Ik houd erg van planten. Onder de vensterbank hadden we toen rekken met langspeelplaten staan. Dat is uiteraard meer het terrein van mijn muzikale echtgenoot. Als ik de planten water gaf wilde er nogal eens water op de hoezen terecht komen. Daar werden ze natuurlijk niet mooier van. Het maakte hem boos. En ik dacht: Wat is het probleem!

Nu snap ik het uiteraard wel en denk ik: Hoe heb ik toen zo nonchalant kunnen zijn.

Zo hebben we natuurlijk allemaal onze eigenaardigheden. En het zal echt wel niet altijd duidelijk zijn waarom iemand doet wat hij doet. Maar vooral nu is het toch een beetje leven en laten leven. Is erg goed voor de sfeer in huis.