Gisteren zat ik op de fiets op weg naar de stad. Ineens hoorde ik vlak achter me een zware stem. Hebt u ook de krant rondgebracht? Ik schrok me dood. Toen dacht ik: Och ja ik heb sinds kort van die grote blauwe fietstassen. Daarom denkt die man dat natuurlijk. Hij kwam naast me fietsen en begon gezellig te kletsen. Ik was al snel van mijn verbazing bekomen en praatte met hem mee.
Toen hij een andere kant op moest kwam ik vervolgens twee wandelende stellen tegen die ik kende. Ze groetten me vriendelijk. Daarna toog ik naar de computerwinkel, de Regenboog. Ik had een vergrendelbare Usb stick besteld voor mijn praktijk vanwege de wet op de privacy.
Ik dacht: Oh verdorie ik ben mijn bestelbon vergeten. Maar ik had geluk . Ik trof hetzelfde meisje van de vorige keer. Bij haar had ik de stick besteld. En zij had me uitstekend geholpen. Ik had namelijk mijn laptop laten vallen. Daarbij was de aansluiting van de netstroom gesneuveld. Hoera, dacht ik : Dat gaat me weer 40 euro kosten voor een nieuwe net aansluiting voor de computer. Maar nee, tot mijn verbazing wilde zij proberen om een oud aansluitstukje aan mijn kabel te solderen. En het lukte zowaar. Kosten 7 euro 50. Ik had haar kunnen zoenen. De verbinding doet het nog steeds.
Zij herkende me dus ook van de vorige keer. En mijn bon had ze niet nodig.
Ik vroeg me ook nog af of ik, digibeet wel uit de voeten kon met die usb stick. Er werd me verzekerd dat ik gerust terug kon komen met de laptop als het niet lukte. Super dus.
Tevoren had ik me zorgen gemaakt over een bijeenkomst waar ik heen moest. Daar heb je natuurlijk niks aan, dat weet ik ook wel. Maar toen ik bij de Regenboog naar buiten stapte, dacht ik: Het is ook zonde van je tijd. Blijf je met je aandacht bij het moment , dan komt er zomaar ineens zoveel moois op je pad.