21-11-2023
In een cafeetje speelde zich het volgende verhaal af. Het regende dat het goot. Er kwam een jongen binnen die met de fiets onderweg was geweest. Hij was drijfnat. Hij schoof aan bij een ouder echtpaar. Mag ik er bij komen zitten? Zeker. Ze trakteerden hem op een glas cola. Na een tijdje kreeg hij nog een glas warme chocomel te drinken met slagroom. De regen hield op en hij stapte weer naar buiten. De mensen aan het tafeltje ernaast vroegen: Was dat jullie kleinzoon? Nee hoor, die jongen kwam alleen maar schuilen voor de regen. Oh dan hebben jullie hem wel royaal getrakteerd. Wel ja waarom niet. Die arme jongen was zo nat!
Deze ontmoeting is er voor die jongen vast een met vreugde geweest. Ik denk dat hij de vriendelijkheid van deze mensen hartverwarmend vond. Dikke kans dat hij daar nog wel even van heeft genoten. Zoiets is heel klein en tegelijk ook heel kostbaar.
Jaren geleden volgde ik eens een cursus in bijbelse psychologie. De eerste opdracht die we kregen was ons dagelijks te oefenen in vreugde en dankbaarheid. Om te beginnen moest je vijf minuten nadenken over allebei . Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik ook nooit verder ben gekomen dan die vijf minuten. Maar het maakt het leven wel mooier. Ik denk daarover na ‘s morgens als ik opsta en het is verbazend hoeveel moois er vaak de dag ervoor is langs gekomen.
Of dat nu een knipoog is of een pot zelfgemaakte jam van de buurvrouw , of een vriendelijke en behulpzame cassiere of mensen die zomaar op straat een praatje beginnen of een lief appje van kinderen of kleinkinderen of een cadeautje van je echtgenoot of wat dan ook.
Tel je zegeningen , zeggen ze en dat is waarachtig een goed idee.