28-12-2022
Op de valreep van 2023 nog een gedachtenkronkel van mij.
Jaren geleden zag ik op tv een scene in een aflevering van een Amerikaanse serie, die blijkbaar is blijven hangen. Misschien herkende ik er ook wel een en ander van met betrekking tot mij en mijn zus. Het ging om een meisje van rond de dertien jaar die goed kon leren en op school altijd hoge cijfers haalde. Zo kreeg ze dus weer eens een proefwerk terug. Ja hoor, ze had weer een tien. Voor haar heel gewoon. Later zag ze echter toevallig dat er toch verschillende fouten in haar werk zaten. Dat maakte haar ervan bewust dat de leraar er gewoontegetrouw vanuit was gegaan dat ze weer alles goed had. En dat vond ze niet echt leuk. Mensen denken en handelen blijkbaar volgens hun verwachting.
Iets dergelijks vond ik terug in de bijbel waar ik nogal eens in lees. De mensen toen zeiden en deden precies dezelfde dingen die wij nu ook doen. Het is zo herkenbaar allemaal. Toen Jezus zei dat Hij God ‘s zoon was geloofden ze hem niet. Want ze hadden gelezen dat de verlosser uit Betlehem kwam . En Jezus was opgegroeid in Nazaret. Dat klopte dus niet volgens hen. Alleen was Jezus dus wel in Betlehem geboren.
We kijken dus nogal eens vanuit ons gewoontepatroon en zien niet dat er ook nog iets anders mogelijk is. Op zich niet zo’n probleem natuurlijk tenzij je verkeerde conclusies trekt en er last van hebt.
Ik was bijvoorbeeld ook zo’n meisje als het bovenstaande meisje van dertien jaar. In die zin dat ik altijd wel gehoorzaam en rustig was en thuis gezien werd als het brave meisje. Nu achteraf merk ik dat er echt wel een rebel in mij zit. Ook kan ik me vreselijk boos maken, wat er bij tijd en wijle ook met kracht uit kan komen.
Ik was meestal stilletjes en dacht dat ik niet zo’n prater was. Als ik me nu af en toe hoor praten over een onderwerp wat me intersseert, komt er geen einde aan. Dan denk ik: Nou nou wat een ratel ben ik.
Maar zo kun je elkaar dus ook grandioos tekort doen. Als hulpverlener denk je dat je de wijsheid in pacht hebt. Dat je alles beter weet dan de ander. Dat is natuurlijk niet waar. Een patient kan bijvoorbeeld zomaar veel meer weten van een medicijn dat de dokter of de zuster. En voor allebei is het beter als daar gebruik van gemaakt wordt. Zeker ook voor de eigenwaarde van de patient.
Je kunt dus tot de conclusie komen als anderen een handje helpen, dat je negatieve zelfbeeld niet klopte. Dat je veel meer te geven hebt dan je zelf door had. We denken immers per definitie dat iedereen heeft wat we zelf hebben en dat die eigenschappen heel gewoon zijn.Dat iedereen net zo goed kan organiseren als jij. Of dat het heel gewoon is als je in korte tijd een heel huis keurig netjes kan poetsen. Maar niets is minder waar. En het is de kunst te genieten van wat jezelf te bieden hebt en het uit te delen tot vreugde van de ander en van jezelf.