Eigenwaarde

In verband met de Coronacrisis zag ik ergens op tv weer de blue zones voorbijkomen. Dat zijn gebieden verspreid over de wereld waar mensen gemiddeld erg oud worden en over het algemeen behoorlijk gezond zijn. De vraag was of zij geen corona kregen. Dat bleek niet waar. Ook daar zijn mensen getroffen door het virus.

Maar uiteraard werd weer de vraag gesteld waarin die mensen nu verschillen van anderen. En dat is een heel samenspel van factoren. Ze eten weinig vlees en geen suikerwaren. Ze bewegen veel en werken hard. Maar ook het geestelijke aspect werd benoemd en dat sprak me aan. Ze zijn wijs. Dat wil zeggen: Ze denken na over de zin van hun leven. Ze vragen zich af waar ze zelf goed in zijn. En op basis daarvan richten ze hun dag in. Ze proberen dus het goede van zichzelf aan de wereld te geven.

Uiteraard levert dat vreugde op.

Toen we als familie eens een spel deden met vragen over hoe je in het leven staat, was een van de kaartjes: Waar kies je voor , status of voldoening? Tot mijn grote vreugde was het antwoord: Tegenwoordig voldoening. Vroeger wel status, maar dat vind ik nu minder belangrijk.

Ik denk ook dat voldoening zo veel belangrijker is.

In mijn opleiding was er eens een thema over het onderdeel complimentjes geven en krijgen. Het is altijd fijn om een compliment te krijgen, maar ook om er een te geven. We bespraken hoe belangrijk het is om het te ontvangen en op zijn waarde te schatten. Bijvoorbeeld iemand die in een verpleeghuis zit, wil nog steeds graag van betekenis zijn. Als de verzorgende dan bedankt wordt voor de goede zorg, zou hij gemakkelijk kunnen zeggen: Och dat stelt niks voor. Maar je doet jezelf tekort. Maar erger nog je doet ook de bewoner tekort. Dit is één van de goede dingen die hij nog kan geven van zichzelf. Dat moet op waarde geschat worden.

In een boek van de priester Henri Nouwen beschrijft hij hoe hij pas echt tot rust en genezing kwam toen hij ging werken met iemand die lichamelijk en verstandelijk beperkt was. Hij was notabene professor geweest ergens in Amerika. Dat had hem niet geheeld, maar het contact iedere dag met die man, Adam heette hij, dus wel.

Kortom ieder mens heeft veel te geven en is van grote waarde. De kunst is erachter te komen , wat. Dat in de praktijk te brengen geeft vreugde en voldoening en dus ook gezondheid.